Thirugnanasambandar's pilgrimage in the Saiva tradition: A perspective

சைவப்பண்பாட்டு மரபில் திருஞானசம்பந்தரின் தலயாத்திரை: ஓர் நோக்கு

Abstract

This study is conducted to examine the impact of Thirugnanasambandar's pilgrimage on the Saiva tradition. The sources for this study are Thirugnanasambandar's thevarams, which are included in the first three of the twelve Thirumurais. The Pallava period is distinguished as a turning point in the social transformation and religious development of Saivaism. The Bhakti movement that emerged during this period had to present new plans and activities for Saiva culture and social development. Due to this, the movement used various strategies. One of them was their pilgrimages centered around temples. Such journeys became pilgrimages. Sambandar undertook pilgrimages as a planned propaganda strategy based on the reality that every profession and action has its goals. As a result of the intelligent implementation of such pilgrimages, it was possible to spread the ideas of Saivism among the self-reliant communities. These activities had a great impact on the society of that time. Therefore, the aim of this study is to identify the importance of Sambandar's pilgrimage in the Saivism tradition and the impact it had on the society.

திருஞானசம்பந்தர் மேற்கொண்ட தலயாத்திரை சைவப்பண்பாட்டு மரபில் எத்தகைய தாக்கத்தினை ஏற்படுத்தியது என்பது பற்றியதாக இவ்வாய்வு மேற்கொள்ளப்படுகிறது. பன்னிரு திருமுறைகளில் முதல் மூன்று திருமுறைகளாக இடம்பெற்றிருக்கும் திருஞானசம்பந்தரின் தேவாரங்களே இந்த ஆய்வுக்கான மூலங்களாகும். சைவசமயத்தின் சமூக மாற்றத்திற்கும் சமய வளர்ச்சிக்குமான திருப்பு முனைக் காலமாக பல்லவர் காலம் சிறப்புப் பெறுகின்றது. இக்காலத்தில் தோன்றிய பக்தி இயக்கத்தினர் சைவப்பண்பாட்டுக்கும் சமூக அபிவிருத்திக்கும் புதிய திட்டங்களையும் செயற்பாடுகளையும் முன்வைக்க வேண்டிய சூழல் உருவாகியிருந்தன. இதன் காரணமாகப் பல்வேறு உத்திகளை இந்த இயக்கம் கையாண்டது. அவற்றில் ஒன்று திருக்கோயில்களை மையமாகக் கொண்ட அவர்களின் புனிதப்பயணங்கள் ஆகும். இத்தகைய பயணங்கள் தலயாத்திரைகளாக அமைந்தன. ஒவ்வொரு தொழிலுக்கும் செயலுக்கும் குறிக்கோள்கள் உள்ளன எனும் யதார்த்த அடிப்படையில் சம்பந்தர் தலயாத்திரைகளை திட்டமிட்ட பிரசார உத்தியாக மேற்கொண்டார். இத்தகைய புனித யாத்திரைகளை புத்திசாலித்தனமாகச் செயல்;படுத்தியதன் விளைவாக தன்சார்புச் சமூகங்களிடையே சைவசமயக் கருத்துக்களைப் பரப்ப முடிந்தது. இச்செயல்கள் அக்காலச் சமூகத்தில் பெருந்தாக்கங்களை ஏற்படுத்தியிருந்தன. எனவே, சைவப்பண்பாட்டு மரபில் சம்பந்தர் மேற்கொண்ட தலயாத்திரையின் முக்கியத்தவத்துவம் மற்றும் சமூகத்தில் அது ஏற்படுத்திய தாக்கங்களை இனங்காண்பதே இந்த ஆய்வின் நோக்கமாகும்.